Η ακτινογραφία δείχνει πολλά άλατα. Είμαι καταδικασμένος να πονάω πάντα;

Σαφώς και όχι. Οι απεικονιστικές εξετάσεις μας δείχνουν τη δομή του σώματος όπως είναι αυτή τη στιγμή, έτσι ώστε να έχουμε καλύτερη εικόνα του ασθενή. Ο πόνος όμως και ο τρόπος που τον βιώνει ο καθένας είναι κάτι περισσότερο περίπλοκο.

Έτσι συχνά βλέπουμε ασθενείς με "κακές" ακτινογραφίες να μην πονούν καθόλου, ενώ κάποιοι άλλοι, ακόμη και νεαρότερης ηλικίας με πολύ "καλύτερες" ακτινογραφίες να βιώνουν δυνατούς πόνους.

Ο πόνος σχετίζεται με διάφορους παράγοντες όπως τραυματισμούς, φλεγμονώδεις διεργασίες, καταστάσεις που επιβαρύνουν τον ψυχισμό του ανθρώπου κλπ. οι οποίες δε φαίνονται πάντα στις εργαστηριακές εξετάσεις.

Τα τελευταία χρόνια έρευνες έχουν δείξει ότι σε ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων ο χρόνιος πόνος πρέπει να αντιμετωπίζεται ως πάθηση και όχι απλά ως σύμπτωμα.

Τα στοιχεία αυτά έχουν αλλάξει τελείως την αντίληψη που είχαμε έως τώρα για τη διαχείριση του χρόνιου πόνου. Επειδή λοιπόν θεραπεύουμε ασθενείς και όχι ακτινογραφίες, η σωστή κλινική αξιολόγηση και η επιλογή κατάλληλου θεραπευτικού πλάνου αποτελεί τη βάση της αποκατάστασης, ανεξαρτήτως των "αλάτων" που αυτός έχει (τα οποία ονομάζονται οστεόφυτα, δεν έχουν σχέση με το αλάτι και φυσικά δεν σπάνε όπως συχνά και λανθασμένα ακούμε).